BENİM KAVGAM

Kavgam gölgelerin ardına sığınmayacak kadar derin, öfke ve rahmet dehlizlerinde ummana açılan kapı kadar geniştir. Gecenin kuytu köşelerinde aks eden sedayla kabirlerden yatakta ki dirilere uzanan bir sestir.

Hz. Musa'nın Nili yaran asası kadar diri. Hz. Meryem' in Kudüs sokaklarında ki edebi kadar temiz, Maxmilyan'ın  Diocletian'a Tevhidi haykırdığı  günkü gibi taptaze.

Kavgamın adı Hira ve Sevr

Çağların ardında milyonlarca yiğidin bağrında büyüttüğü aşk ateşi. Putların şehrinden geçerken inadına Davudi sesle ''Lebbeyk'' diyenlerin sesidir.

Kavgam!

Bugünün karanlık sokaklarında rahmet iklimine açılan ''Nurlu Sedadır.'' 

Lakırdılara, lüzumsuz vakitlere prim vermeyecek kadar inadına sevda yüklü, inadına şehadete hasret; hasret ki her gece işte kavuşma anım bugün. Bugün toprak kanlı laleler açacak, kanımın damlalarında toprak damar bulacak. Kinden ve kirden sıyrılmış delikanlılar doğacak. Her biri on beşinde, yirmisinde sakalları tüylenmiş delikanlılar. Beyaz gelinliğine şehadet kanı bulaşmış kızlar.

Ardına, sağına, soluna bakmayan şehadet nöbetçileri Kavgamın adı olacak. Onlar delecek suizan, nemmam, koğucu, kirli sözleri. Yorgun savaşçı olmayacağız ve yorulmayacağız. Ne eski tüfek, ne de umutsuz köhnemişçesine evlerimizde pembe diziler izlemeyeceğiz. Bir günümüz diğer günümüze şahidlik ederken; her saatimiz bir avcı gibi ecrin göz bebeğine vuracak.

Kavgamın dili “İNSAN”

Konuşabilen ve işitebilen her canlı hedefimizdir. Kadın, çocuk, yaşlı, genç, yatalak, beşikte ses duyan bebe... Yorulmak, yıkılmak, tükenmek sözlerini toprağa gömeceğiz. Hamim ve sıcak iklimde “Hal Adamı” olacağız. Kafamızı taşlara vurup yanlış yola girsek te tekrar yolumuzu düzeltecek, bizi yanlışa sokan yolcuya ”SELAM” diyeceğiz.

Her yanlış bize doğrunun kıymetini öğretmek için vardır.

 
Hz. Ali çocukken iman etti, şehadete kadar imanı dipdiriydi. İlk günün namazı, ilk günün gözyaşı ve “İzzet pınarı” İşte o onuru hayatın boyunca gözetmeli, düşmanlarını delirtircesine inadına “Takva” zırhını kuşanmalısın. Boş ver sana savaş açan yol arkadaşlarına. Kavgamız büyük ve büyük adamlar koşar bu kavgada. Büyük olduğunu zannedenler sadece ZAN üzere kalırlar ve hayatlarını o şekilde sonlandırırlar.

Gece şafağa çalarken, dağıtmalısın zifiri karanlıkları, hezeyanlarını. Gün bugündür. Gün yeniden dirilme günüdür. Gün gevşemiş ve bulanmış sözlerden sıyrılıp “Benim Kavgam” demenin günüdür. Okul bahçeleri, sokak köşeleri, makine başları, oturan ve kalkanların yürekleri senin kavganın iziyle ışık bulmalı, meşale yakmalı.

Durma! İşimiz çok. Çok insan kazanmalıyız. Sarp geçitlere selam ver ve yolunda asla engel tanıma.