Adeviyye Meydanında Direnişçi Olmak
Direnişi bağrında taşıyanlara selam olsun!
Esaretten, bireysel özgürlüğe geçilen bu zamanda; müreffeh hayatı ayağının tersiyle tekmeleyip, direnişçi bir edayla hayata bakmanın adıdır ''ADANMAK''.
Sokakları riya kokan, elbiselerinde libastan emare bulunmayanların ortasında edebdir direniş.
Direniş(!) bazen Beyazıt da, bazen saraçhane meydanında en ön safta avazının çıktığı kadar (TEKBİR) getirmek ve yüreğindeki patlamaya hazır volkanı yumruğuyla göğe kaldırmaktır.
Yoldur Direniş.
Umuttur.
Azıktır.
Sızlanmadan, öfke seline kapılmadan, evin bir objesi olmadan. Kuşatmaktır alanları.
Sağında ve solunda adam bulamadığında ağlamamak ve yıkılmamaktır. Direnişçi bir ruhla alanları ALLAH'ın boyasıyla boyamaktır.
Hayatın her sillesine direnen, gereksiz tartışmalardan uzak, hezeyanların girdabına kapılmadan istikrar ve istikamet üzere kalandır direnişçi.
Direniş Kahiredir.
Adeviyye’de hurmayla oruç açmaktır. Karnına iftarlık azık yerine kurşun yemektir. Şahadet parmağını kaldırıp masmavi göğe bakmaktır.
Bazen sırtına dostun hançeri gelse de, ayağından kurşunlansa da, işkence hanelerde gözbebeğinden elektrik bağlansa da gene hayata direnişçi bir edayla bakandır.
Bazen direnişçinin hali o haldir ki Kahire meydanlarını kuşatır. Rabiyatul adeviyye de kurşunlanır. Kirlenmiş bayraklara selam duranlara karşı derinden ve zengin bir baş kaldırışla sesini kısmadan haykırır.
Direniş!
Neden? Direniş!
Ne için? Direniş!
Kime karşı? Kimlerle direniş.
ALLAH uyarırken elçisini ''Ey örtüsüne bürünen! Kalk ve inzar et.''
Direnişin ilk merhalesi uykudan uyanmaktır. Silkelenmektir. Kazanacağı insanın koluna girip dertlenmektir. Onun acısına merhem olup reçete sunmaktır. Hocalık-ağabeylik-ablalık yapmaktır. Onu DİRENİŞÇİLERİN SAFINA KATMAKTIR.
Direnişçi olanlar yalnız direniş ve Şahadet hayalleri kurarlar. Hayali olmayanın ideali olur mu?
Direnişi romanlarda, satır aralarında arama......Taaa yüreğinin derinlerine bak. Orada sana ses verecek eller var. Şahadet parmağını göğe kaldır. Göklerden sana işaret var. Bırak erisin içindekiler, öfke kınından çıksın. Ama olan çocuk körebe oynasın. Eli kalem tutmayan kız kâğıda baksın. İç organları patlayan ananın ağzından kan gelsin. Yatalak adam dik duran yatalaklara baksın. Neye bakarsa baksın, neren patlarsa patlasın ama DİRENİŞ YOLUNDA ZAFİYETE UĞRAMAYASIN. Asla yüreğinde ALLAH’a karşı isyan kokusu oluşmasın. Sen ki görmeyen bebelere ninni yerine Nil nehrinin kahraman çocuklarının marşlarını söyle. Söyle ki bakan körlerin gözleri açılsın. Beton konutları kuşatanlara baharı müjdele. Saraylara hapsolunan sultanları uyandır. Bak göreceksin Direnişçilerin saflarına kimlerin katıldığını.
Yastığa kafanı koyduğunda acıyan yerlerini dert etme. Yarın ne yapacağına, ne kotaracağına aldırış etme. Beşeri fırsatların peşinde koşma. Dağlara, ovalara, ufka bak. Güneş koca-koca dağların ardından doğacaktır. Haydi, sen de kalk be kardeşim. Miskinliği, tembelliği, yorgunluktan sızlanmayı bırak. Kahire’nin, Şam’ın Sokaklara ateş düştü. Şehirler haramzadelere terk edildi. Gözler ve eller haramın diline kapıldı. Sen uyarmasan toprak uyaracak bu insanlığı. Zaman bahane zamanı değil. Sızlananlar ya miskinlerdir, ya da korkusuz geçinen korkaklardır. Unutma kardeşim bizler bulunduğumuz ortama meşaleler yakacağız. Sen yeter ki yak ateşini. Dert etme. Veren ALLAH- nice safımıza katılan erler verecektir. Tut ellerimizi, kuşat yüreklerimizi Saraçhane şahit olsun. Su kemerleri şahit olsun bu sevdamıza.
Unutmayın! Hayat bir mücadeleden ibarettir. Siz mücadelenin ateşini yakarsınız ama nerde biteceği belli olmaz !!!
Selam ve dua direnen kulların üzerine olsun...