Çiçekler rabbimin en güzel tecellilerinden biridir. Cam kenarında, pencere pervazlarında çiçek yetiştirmek ve onları günbegün izlemek çok iyi geliyor bana. Çiçeklerle aramın iyi olması rahmetli annemden kalan güzel bir miras.

Tabiatın hallerini takip etmek ve gözlemlemek insana farklı bir tecrübe kazandırır. Fıtratla barışık bir hayat... Tabiatı gözlemlemek, tıpkı kitaplar gibi, okul gibi insanı hayata hazırlar. Ağaçları uzaktan görünüşünden, yaprak açışından tanırım bu sebeple, gülleri uçuk kokularından. Leylağın, iğdenin, ıhlamurun kokularını birbirinden ayırt ederim, gözüm kapalı.

Tabiat mucizelerle dolu. Kimi zaman  bir ağacın ilginç silueti ile karşılaşır, hayrete düşeriz, kimi zaman bir çiçeğin ya da böceğin mucizevî görüntüsü büyüler bizi.

Halamın balkonunda tam da böyle bir çiçekle karşılaştım. Harika açan bu çiçeği iki yıl önce Niksar'dan İstanbul'a getirmiştim. Bakımını ben mi yapamadım yoksa o mu İstanbul'a alışamadı, sonuçta yaşamadı. Ne olduysa oldu, saksıdaki manzara değişti, kurtuluş umudu kalmamış bir hasta gibiydi. Parmak kalınlığındaki yeşil gövdeler solmaya ve pörsümeye başladı. Sonra tek tek çürüyüp gitti.

Çiçek açıp hoş nakışlarıyla etrafa gülücükler atması için diktiğim saksı, bir müddet sonra onun mezarı olmuştu. Belki sıradan sayılabilecek bu kaktüs, muazzam çiçeğiyle yayınevi ziyaretçilerinin de ilgi odağı olmuştu. Onun hayata tutunamayıp zayi olmasına üzülmüştüm. 

Açmadan bir gün önce taze gelinin özenle katladığı bohça gibiydi. Açtıktan sonraki görüntüsü ise kötü kokusuna rağmen Anadolu kadınının kınalı parmaklarıyla işlediği zarif bir iğne oyası gibi muhteşemdi. Denizden henüz çıkmış canlı bir deniz yıldızıydı adeta.

Bu bitkinin en dikkat çekici özelliği, büyük, yıldız şeklindeki etli çiçekleridir. Elle dokunulduğunda güderi hissi verirler. Çiçekler, parmak şeklindeki gövdelerden incecik ip gibi saplarla aşağı sarkarak süzülürler. Açtıklarında yaydıkları kötü kokularıyla meşhurdurlar. Çiçeklerinin yaklaşık 7-8 gün gibi kısa bir ömrü olur. Kare kesitli uzun sap şeklindeki gövdeler topraktan tek tek yükselir. Yeşil gövdesi, tepeden horoz ibiği şeklinde gelişir ve güneşte kızarıp rengi mora çalar. Gelişim ve çiçeklenme zamanı ilkbahar ortasından sonbahar ortasına kadar sürer. Tek kusuru olan kötü kokusu bile, harikulade görüntüsünü gölgelemeye yetmez.

Halamın tekrar benim için çoğalttığı aynı çiçeği İstanbul'a misafir olarak getirdim. Bu defa İstanbullu olması için itina ile bakıyorum. Bir sabah yayınevine geldiğimde kaktüsün çiçek açtığını gördüm. Hayata yeniden merhaba demişti. Emin olun ki bunun kadar güzel bir sevinci çok az yaşamışımdır. Bu harikulade güzellik, baktıkça beni heyecanlandırıyor. Öylece hareketsiz, büyülenmiş halde seyrediyorum. İçimde tabiatın saklı bir şiiri çoğalıyor sanki. Hayatın topraktan gülerek nasıl fışkırdığına, iri gözlerini ışığa nasıl açtığına şahit olmak için kaç gün sabırsızlıkla pusuda beklemiştim oysa. Açtığı o anı göremesem de mucize gerçekleşmişti.

Artık yaşayacağına dair içimde bir ümit yeşerdi. Yerini sevdi bu defa. Çiçek yerini severse şımarır ve gürbüzleşir, derler. İnşallah öyle olur. Bir önceki akşam telefonda çiçeğin ne durumda olduğunu soran halama henüz açmadığını söylemiştim oysa. İlk müjdeyi ona verdim.

Artık masamda otururken okuduğum metinden başımı sık sık kaldırıp tam karşımda bana gülümseyen güzel ötesi bu çiçekle gö  z göze geliyorum. Aynı zamanda gönlümde de bir çiçek açmıştı.

Eğer bu ilginç çiçeğimizle siz de tanışmak isterseniz zaman zaman yayınevine uğrayın. Ara ara açıp bir müddet sonra tekrar bir bohça gibi kapanıp kuruyan bu çiçeğin ömrü çok kısa olsa da kısmetiniz varsa onunla karşılaşabilirsiniz. Yayınevinde, kitaplar arasında kendisini fark edecek, bakışıp selamlaşacak çiçekseverleri bekliyor.